Stefania Woytowicz
Studia wokalne rozpoczęła tuż po II wojnie w Krakowie i tam zadebiutowała w 1949 roku. Dwa lata później zdobyła I nagrodę w Konkursie Bachowskim w Lipsku i ten sukces ukierunkował jej dalszą drogę. Unikała oper. Stała się natomiast znakomitą śpiewaczką oratoryjną. Jej drugą pasją była muzyka współczesna zasłynęła jako pierwsza wykonawczyni sopranowych partii w III Symfonii Góreckiego czy "Pasji wg św. Łukasza" Pendereckiego.
Uważano ją za artystkę kapryśną, a mimo to o współpracę z nią zabiegali dyrygenci i kompozytorzy. Była odważna i niezależna. W stanie wojennym wycofała się z oficjalnych estrad, działała w Duszpasterstwie Środowisk Twórczych.
j.m.