Kraj poszufladkowany

źródło: Corbis

Sam kolor skóry nie wystarcza, by mieć jasność, do jakiej kategorii ktoś należy: białych, kolorowych, Azjatów lub czarnych

źródło: epa/pap

Jacob Zuma

RPA to najlepiej rozwinięte państwo afrykańskie, ze sprawnymi instytucjami demokratycznymi, edukacją, służbą zdrowia, mediami. I mieszkańcami, którzy ciągle dzielą samych siebie na groteskowe kategorie przejęte z czasów, za którymi teoretycznie nikt nie tęskni

Dziwne, w samolocie z Amsterdamu do Kapsztadu nie ma ani jednej czarnej osoby, przynajmniej tak mi się wydaje na oko. Niby lecimy do Afryki, a nie ma Murzynów.

Jakże się mylę… Jeszcze nie wiem, że każdy z tych kilkuset pasażerów należy do jednej z czterech grup rasowych, z których każda ma swoje miejsce w hierarchii społecznej. Gdy przylecą do Kapsztadu, z normalnych ludzi zmienią się w białych, kolorowych, Azjatów lub czarnych (jednak znalazłem jedną Murzynkę – siedziała w drugim końcu samolotu). Biali – wiadomo, są biali. Ale zaczynam rozmowę z jednym białym, który twierdzi, że jest kolorowy.

– Mój ojciec był z Liver-

poolu, przodkowie mojej matki byli pewnie niewolnikami przywiezionymi w XVIII wieku przez Holendrów do Prowincji Przylądka Zachodniego gdzieś z Azji, więc ja jestem kolorowy.

– Ale przecież ty masz bielszą skórę niż ja – protestuję.

– Nie szkodzi, i tak jestem kolorowy.

Hindusi są Azjatami, ale Japończycy, Koreańczycy i Chińczycy są biali. A konkretnie za czasów apartheidu mieli status białych honorowych, co im zostało do dziś, z tym że jeśli chodzi o Chińczyków, to nie wszyscy są biali. Biali są tylko Chińczycy z Tajwanu (w nagrodę za to, że Tajwan utrzymywał stosunki z rasistowską RPA), a Chińczycy z Chin są kolorowi. Co powoduje zresztą spore kontrowersje. W połowie ubiegłego roku Chińczycy z Chin...