![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Rachunkowość: wiele nowych wątpliwości
O konsekwencjach nieprzemyślanej transpozycji prawa unijnego pisze Adam Opalski, profesor Uniwersytetu Warszawskiego, senior counsel w Kancelarii Dewey & LeBoeuf w Warszawie
Z godnie z art. 4a ustawy o rachunkowości (ustawa) kierownik jednostki oraz członkowie rady nadzorczej lub innego organu nadzorującego jednostki mają obowiązek zapewnić, by sprawozdania finansowe oraz z działalności spełniały wymagania ustawy (ust. 1). Kierownik jednostki oraz członkowie rady nadzorczej lub innego organu nadzorującego jednostki odpowiadają solidarnie wobec spółki za szkodę wyrządzoną działaniem lub zaniechaniem stanowiącym naruszenie tego obowiązku (ust. 2).
Wskazany przepis nie jest oryginalnym polskim pomysłem, lecz transponuje wymagania stawiane przez prawo unijne. Fala kryzysów i bankructw spółek w latach 2001 – 2003, której symbolem stał się upadek amerykańskiego giganta energetycznego – spółki Enron, skłoniła Brukselę do zwrócenia uwagi na problem wiarygodności sprawozdań finansowych. Rzetelność sprawozdań uznano za kluczowy czynnik budujący zaufanie do spółek. Zasada kolektywnej odpowiedzialności wprowadzona przez dyrektywę 2006 / 46/WE (nowe art. 50b – 50c czwartej dyrektywy w sprawie rocznych sprawozdań finansowych i art. 36a – 36b siódmej dyrektywy w sprawie skonsolidowanych sprawozdań finansowych) nawiązuje w pewnym stopniu do wzorców słynnej amerykańskiej ustawy Sarbanes-Oxley.
Wspólnie, czyli jak
Wątpliwości budzi już sama redakcja art. 4a. Nie wymaga on, by obowiązek zapewnienia prawidłowości...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
