![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Miłość umiera w deszczu
„Latający Holender” to piękny spektakl, jednak dla Mariusza Trelińskiego Richard Wagner napisał za dużo nut
Nim w Operze Narodowej orkiestra zaczyna grać wstęp, na scenie za ścianą deszczu zjawia się dziewczyna w sukni ślubnej. Zaczyna ją zrzucać z siebie, chce być wolna, to poczucie zapewnia jej nagość i woda.
To urzekający wizualnie obraz, choć nazbyt inspirowany „Vollmondem" Piny Pausch, co od razu plasuje choreografa Tomasza Wygodę w gronie jej naśladowców. Gdyby scena ta trwała trzy minuty, przemawiałaby siłą emocji. Wagner napisał jednak uwerturę-poemat symfoniczny, pomysły zatem zaczynają się powtarzać, napięcie opada, początkowy efekt znika.
Kiedy reżyser wymyśla nową...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
