![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Jak rozliczyć stratę ze sprzedaży własnej wierzytelności
Kosztem uzyskania przychodu ze zbycia długu jest jego wartość brutto wraz z podatkiem VAT czy netto? Mimo korzystnego dla podatników wyroku NSA organy podatkowe często upierają się przy tym, że jest to kwota netto
Marcin Jamroży
Ustawy o podatkach dochodowych przewidują, że straty z tytułu odpłatnego zbycia wierzytelności nie mogą być kosztami uzyskania przychodów, chyba że wierzytelność uprzednio została zarachowana jako przychód należny (art. 16 ust. 1 pkt 39 ustawy o CIT, art. 23 ust. 1 pkt 34 ustawy o PIT). Jeżeli więc wierzytelność pochodzi ze sprzedaży np. wyrobów lub usług, a zatem została zarachowana jako przychód należny, to strata z jej zbycia jest kosztem uznanym dla celów podatkowych. Natomiast wysokość takiej straty pozostaje od lat przedmiotem sporów.
Brutto czy netto
Racjonalne stanowisko w tej sprawie (wysokości kosztów uzyskania przychodu przy sprzedaży wierzytelności własnych) zajął Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 22 marca 2011 r. (II FSK 1948/09), orzekając, że kosztem uzyskania przychodu jest wartość wierzytelności brutto, tj. wraz z podatkiem VAT.
Organy podatkowe nadal obstają jednak przy swoim. W myśl najbardziej restrykcyjnego ich stanowiska kosztem podatkowym przy zbyciu własnych wierzytelności handlowych może być jedynie strata w części dotyczącej wartości netto umorzonego zobowiązania (zob. np. interpretacja Izby Skarbowej w Warszawie z 13 października 2008 r., IP-PB3-423-1092/08-2/KB).
Same organy podatkowe nieco złagodziły swoją interpretację, uznając, że podatnik ma prawo zaliczyć do kosztów...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
