![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Przy małym etacie łatwiej o naruszenia
Błędny rozkład zajęć niepełnoetatowca zatrudnionego w systemie równoważnym może skutkować koniecznością zapłacenia mu za pracę w godzinach ponadwymiarowych i nadliczbowych
Pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy obowiązują takie same normy czasu pracy jak pełnoetatowców, tj. 8-godzinna dobowa i przeciętna 40-godzinna tygodniowa. Zatem w przypadku osoby zatrudnionej w niepełnym wymiarze czasu pracy praca w godzinach nadliczbowych również występuje po przekroczeniu tych norm. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy jest zatrudniona w systemie czasu pracy, w którym jest możliwe przedłużenie dobowego wymiaru np. do 12 godzin. Wówczas – w myśl ogólnych zasad – jej pracą nadliczbową są godziny ponad przedłużony dobowy wymiar zgodnie z obowiązującym ją harmonogramem czasu pracy.
Ustalony limit
Między niepełnym wymiarem czasu pracy a wymienionymi wyżej normami występuje pewna przestrzeń czasowa. Dlatego pracownik w porozumieniu z pracodawcą powinien, na podstawie art. 151 § 5 kodeksu pracy, ustalić w umowie dopuszczalną liczbę godzin realizacji zadań ponad określony w umowie niepełny wymiar czasu pracy, której przekroczenie uprawniać będzie, oprócz normalnego wynagrodzenia, do dodatku do pensji jak za pracę w godzinach nadliczbowych. Limit ten zawsze musi być niższy od obowiązujących norm wynikających z kodeksu pracy.
Za pracę po przekroczeniu tego limitu zatrudniony ma prawo do wynagrodzenia jak za pracę w godzinach nadliczbowych, czyli do zwykłego...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
