Katolik musi rozmawiać

autor zdjęcia: Mariusz Kapala

źródło: Rzeczpospolita

Nikt ze środowiska skupionego wokół tzw. Kościoła otwartego 
nie rzucał kamieniami ani w ks. Lemańskiego, ani w abp. Hosera, 
zdając sobie sprawę, że konflikt między nimi ma o wiele więcej warstw niż to, czym karmiły nas media – pisze teolog i publicysta.

Katolik nie musi błądzić" – ogłasza na łamach „Rzeczpospolitej" Jakub Pacan („Rz" 18.07.2013 r.). Aby tak się jednak stało, katolik dbający o swoje zbawienie powinien spełnić dwa warunki: słuchać Kongregacji Doktryny Wiary i nie dyskutować. „Nie warto rozmawiać" – tak można by skonkludować przesłanie tekstu Pacana.

Rozmowa i dialog do niczego bowiem dobrego nie prowadzą, czego koronnym dowodem mają być debaty tzw. Kościoła otwartego z tym, co lewicowe i liberalne. W swoim tekście autor ujawnia niewiedzę przynajmniej w trzech kwestiach: dyskutowalności prawd w Kościele, statusu dialogu Kościoła ze światem i otwartości Kościoła.

Nieprawdziwy obraz

Punktem wyjścia swojego tekstu autor uczynił obronę ks. Wojciecha Lemańskiego, w którą „zaangażował się" Kościół otwarty. Padły tytuły: „Więź", „Tygodnik Powszechny", „Znak". To osoby z tego kręgu „znowu zaczęły wytykać episkopatowi, że nie stać go na ryzykowną debatę, dialog z nowoczesnością i intelektualny ferment". Niestety, swojej tezy Pacan żadnymi wypowiedziami nie popiera. A wystarczyłoby przeczytać komentarze Zbigniewa Nosowskiego na blogu Laboratorium WIĘZI, tekst Zuzanny Radzik w „Tygodniku Powszechnym" albo obszerny wpis Dominiki Kozłowskiej, naczelnej „Znaku", na jej profilu na FB.

Kościół zamykający się w...