Tajemnica arktycznej platformy Gazpromu

źródło: AP

Transport platformy Prirazłomnaja w styczniu 2011 roku ze stoczni do złoża o tej samej nazwie na Morzu Peczorskim

źródło: Rzeczpospolita

Wizualizacja 36 odwiertów, które ma wykonać platforma, z tego 19 otworów ma służyć do wydobycia

Arktyczna platforma wydobywcza, którą oprotestował Greenpeace, to najbardziej kontrowersyjny 
projekt Gazpromu. Różne wpadki tej dziwacznej konstrukcji ciągną się od samego jej powstania.

Rosja zareagowała na pokojowy protest młodych ludzi jak na akt terroryzmu, aresztując ekologów, załogę holenderskiego statku, a sam statek holując do Murmańska. Teraz będzie sądzić aresztowaną trzydziestkę za piractwo, za co grozi do 15 lat łagru.

Dla świata to dowód, że nie wszystko z platformą Gazpromu jest w porządku.

Kierunek: Ocean Lodowaty

Choć Rosja ma największe zasoby gazu na świecie i piąte lub siódme ropy (według różnych źródeł), to rosyjscy geolodzy nie ustawali w poszukiwaniu nowych złóż. W końcu lat 80. odkryli wielkie złoża ropy i gazu pod morskim dnem szelfu Rosji w Arktyce.

Były tak duże, że według ówczesnych ocen, dostanie się do nich miało istotnie zmienić globalny układ sił na rynku surowców energetycznych. Zasoby szelfu ciągną się przez arktyczne morza – Berentsa, Peczorskie, Karskie, Łaptiewów, Wschodniosyberyjskie, Czukockie i Ochockie. W sumie to ponad 42 mld ton naftowego ekwiwalentu i 3,5 bln m sześc. gazu.

Jednak surowców może być  więcej, część szelfu bowiem w ogóle nie została zbadana, szczególnie w rejonie wschodnioarktycznym.

Najlepiej poznane są zasoby wokół wyspy Sachalin na Morzu Ochockim. Przyjęty dwa lata temu przez Kreml program rządowy zakłada inwestycje w morski szelf na poziomie do 220 mld dol. Za takie pieniądze Rosja chce do...