Odprawa zamiast gorszych warunków

ROSZCZENIA | Pracownik, który rozwiąże umowę po przejęciu jego zakładu – w całości lub w części – przez nowego pracodawcę, nie ma prawa do odprawy. Chyba że skutki tej zmiany wyjątkowo działały na jego niekorzyść.

W razie przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę staje się on z mocy prawa stroną w dotychczasowych stosunkach pracy. Stanowi o tym art. 231 § 1 kodeksu pracy. Po tej zmianie „przesunięci" pracownicy mogą w ciągu dwóch miesięcy rozwiązać umowę bez wypowiedzenia, za siedmiodniowym uprzedzeniem.

Odejście z firmy w tym trybie powoduje dla nich takie skutki, jakie przepisy wiążą z rozwiązaniem stosunku pracy przez pracodawcę za wypowiedzeniem (art. 231 § 4 k.p.).

Szczególny tryb

W tym przypadku pracownicy mogą zatem jednostronnie doprowadzić do rozwiązania umowy o pracę w sposób szczególny, bo za siedmiodniowym uprzedzeniem pracodawcy. To wyłącznie od woli tych osób zależy, czy skorzystają z zagwarantowanego im prawa kontynuowania zatrudnienia w przejętym zakładzie pracy, czy z tego rezygnują.

Pracownik nie musi przy tym uzasadniać swojej decyzji. Nie obowiązuje go też okres wypowiedzenia umowy o pracę. Równocześnie kodeks pracy przyjmuje fikcję, że w takim przypadku umowa o pracę rozwiązuje się w wyniku wypowiedzenia dokonanego przez pracodawcę.

Pieniądze na rozstanie

Zasady obowiązujące przy wypłacie odpraw pieniężnych określa ustawa z 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących...