Tajemnica miłości jest większa niż tajemnica śmierci

autor zdjęcia: Ilona Sochorová

źródło: Rzeczpospolita

Michał Ciećka (Jochanaan) i Gun-Brit Barkmin (Salome)

Mariusz Treliński | Dyrektor artystyczny Teatru Wielkiego – Opery Narodowej o swej inscenizacji „Salome" w Pradze 
oraz o przygotowaniach do premiery w Nowym Jorku.

Recenzje z pana „Salome" Richarda Straussa w Státní opera-Národní divadlo są entuzjastyczne i świadczą, że przewietrzył pan operową Pragę.

Mariusz Treliński: Nie zdawałem sobie sprawy, że są jeszcze w Europie bastiony tak konserwatywnej opery. Już na konferencji wyrażano obawy, że jesteśmy barbarzyńcami, którzy przyjechali tu zniszczyć tradycję. Na próbie generalnej czuliśmy opór i cieszyliśmy się, że gdyby pomidory miały polecieć na scenę, to od widowni oddzieli je tiul. Przypomniało mi to nasze pierwsze spektakle „Madame Butterfly" w Warszawie, po której wpływowy krytyk krzyczał: „Zamordowano Butterfly! Gdzie są parasolki?" Walka z nowymi prądami w operze jest absurdalna, bo czas płynie nieubłaganie, a każda epoka ma swoje interpretacje i reinterpretacje. Nowoczesne inscenizacje odkrywają w dawnych dziełach kompletnie nowy wymiar. Ciekawe jest to, że, abstrahując od konserwatywnego kontekstu Pragi, zrealizowałem najbardziej radykalny spektakl w moim dorobku. O „Salome" zrobiło się głośno i przyszła ją obejrzeć zupełnie inna publiczność.

Recenzenci chwalą niezwykłą, filmową formę wizualizującą to, co zachodzi w „Salome", fakt molestowania pasierbicy przez Heroda oraz kobiecej zemsty, która przyjmuje formę symbolicznej kastracji.

Jest to przede wszystkim portret rodziny. Analizując relacje...