Pierwszy self-hating Jew
Kiedy należy się do prześladowanej grupy, trzeba obrać właściwą strategię radzenia sobie z doświadczanymi z tego powodu traumami.
Tak jest w przypadku Żydów, którzy od znalezienia się w diasporze po zburzeniu II Świątyni Jerozolimskiej wchodzili w konflikty z otoczeniem i w rezultacie ponosili bolesne ofiary.
Warto zauważyć, że w okresie średniowiecza nie byli oni postrzegani jako mniejszość etniczna, lecz uchodzili wyłącznie za zamkniętą w sobie, odrębną zbiorowość religijną czy wręcz odrębną warstwę społeczną, taką, jaką stanowiły inne stany, chociażby szlachta czy chłopi. Jeśli zatem rdzenni chrześcijańscy mieszkańcy Europy odczuwali wobec Żydów wrogość, to kierowali się nie antysemityzmem, ale antyjudaizmem – wbrew rozpowszechnianym dziś teoriom, wyszukującym nici łączące Holokaust z dawnymi pogromami.
Sytuacja zaczęła się zmieniać wraz z nadejściem nowoczesności. Renesansowy humanizm, a dwa stulecia później filozofia oświecenia postawiły sobie za cel odczarowanie świata z „przesądów religijnych", stając się istotnym źródłem coraz bardziej dających o sobie znać...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta