Aktor nazywany aniołem

źródło: Forum

Fot. Roman Lipczyński

źródło: Teatr Stary

Życie jest snem jako Segismundo, reżyseria Jerzy Jarocki (1983) Kreacja Globisza pokazywała pułapki ludzkiego losu. Punktem wyjścia tragedii było poczucie nieograniczonej niczym wolności, która prowadzi do zbrodni. Świadomość, choć spóźniona, może zmienić życie człowieka. Potrzebna jest jednak refleksja: samoograniczenie pożądań i potrzeb. To daje prawdziwą wolność. Fot. Wojciech Plewiński

autor zdjęcia: Bartosz Siedlik

źródło: Fotorzepa

Trylogia jako Kmicic, reżyseria Jan Klata (2009) To, co Olbrychski mógł zagrać na wytresowanym kłusaku, Globisz wyczarował w teatrze, elastycznym jak guma ciałem. Giął się w jeździeckich zwrotach, stawał dęba. Tylko szkicował gesty, nie pointował ich, bo przecież pan Andrzej zaraz miał zmienić decyzję lub palnąć nowe głupstwo. Aktorski majstersztyk.

autor zdjęcia: Magda Hueckel

źródło: Teatr Stary

Do Damaszku jako W (Wszyscy,) reżyseria Jan Klata (2013) Były wstępne plany, by po tej roli Globisz zagrał Króla Lira albo Ubu Króla. Oglądaliśmy go jako rozdygotanego everymana, na granicy szaleństwa. Przerwano przedstawienie, w kolejnych zaś – aktor żartował z protestujących. Wtrącał do roli cytaty z happeningu na widowni, m. in. pamiętne „Hańba!”. Jednak przeżywał konflikt wokół Starego Teatru.

źródło: EAST NEWS

Krótki film o zabijaniu jako Piotr Balicki, reżyseria Krzysztof Kieślowski (1987) Aktor zagrał młodego adwokata, który niedługo po studiach konfrontuje się nie tylko ze zbrodnią, ale i wymiarem sprawiedliwości. Przeżywa przemianę duchową i opowiada się za dożywociem przeciwko karze śmierci.

źródło: EAST NEWS

Pan Tadeusz jako Major Płut, reżyseria Andrzej Wajda (1999) Krzysztof Globisz był uczniem Ewy Lassek, która podobnie jak Gustaw Holoubek uczyła się aktorstwa u Władysława Woźnika. To jemu aktorzy zawdzięczali znakomitą interpretację polskiej poezji, której popis dał Globisz w „Panu Tadeuszu”, grając w plejadzie gwiazd z Krakowa i Warszawy.

źródło: EAST NEWS

Anioł w Krakowie jako Giordano, reżyseria Artur Więcek (2002) W tym filmie wcielił się w postać anioła Giordano. Za częste odwiedziny w czyśćcu i fascynację rock and rollem, anioł został zesłany na ziemię. Codziennie musi zrobić jeden dobry uczynek. Wyrozumiałość dla ludzkich ułomności pomaga mu uratować rozpadające się małżeństwo.

19 grudnia po kilkumiesięcznej hospitalizacji powrócił 
z warszawskiego szpitala 
do krakowskiego domu 
Krzysztof Globisz. Jest po wylewie. 
Walczy z afazją. 15 lutego Fundacja Mimo Wszystko Anny Dymnej organizuje w krakowskiej filharmonii koncert i aukcję, z której cały dochód zostanie przeznaczony na rehabilitację wybitnego aktora.

W lipcu Krzysztof Globisz nagrywał w Warszawie audiobook „Martwe dusze" Gogola. Było gorące lato, w nocy aktor poczuł się gorzej. Nastąpił wylew. Sytuacja stała się dramatyczna. Potrzebna była hospitalizacja. Niestety, po kilku dniach doszło do drugiego wylewu. W mediach pojawiły się informacje o chorobie, na szczęście dziennikarze uszanowali spokój rodziny.

Rolę nieformalnego rzecznika prasowego Globisza wzięła na siebie Anna Dymna, jego koleżanka z zespołu Starego Teatru w Krakowie. Nazywała aktora czule swoim teatralnym braciszkiem i czuwała nad tym, by jego rodzina nie musiała się zmagać z dodatkowymi problemami, jakimi są medialny szum i tania sensacja.

Krótko przed Bożym Narodzeniem, w porozumieniu z żoną Krzysztofa Globisza, Anna Dymna przekazała informację o lutowym koncercie charytatywnym. Odbędzie się w walentynkowe święto miłości w krakowskiej filharmonii. Wezmą w nim udział: Anna Szałapak, Anna Radwan, Ewa Kaim, Grzegorz Turnau, Andrzej Sikorowski, Jacek Wójcicki, Zbigniew Wodecki, Jerzy Trela. Na wieczór prowadzony przez Annę Dymną i Bronisława Maja złożą się fragmenty filmu „Anioł w Krakowie" i spektaklu „Filozofiia po góralsku", w których występował Globisz. Trwa zbiórka fantów na licytację, a cały dochód zostanie przekazany na rehabilitację aktora, w czym pomoże również...