Kredyty frankowe jak opcje walutowe? Sądy będą musiały to rozstrzygnąć

źródło: materiały prasowe

Banki obawiają się upadłości kredytobiorców. Aby tego uniknąć, mogą iść im na rękę przy renegocjacji umów. Istnieje także pogląd, że kredyt we frankach był instrumentem finansowym, a nie kredytem, ze względu na swój manipulacyjny charakter.

Rz: Kiedy klient banku pożyczał na mieszkanie 300 tys. zł w CHF w styczniu 2008 r., frank kosztował 2,2 zł, a miesięczna rata wynosiła 1400 zł. 15 stycznia 2015 r. frank kosztował prawie 5,2 zł, a rata wynosiła 2,3 tys. zł. Dług zwiększył się do 566 tys. zł z powodu skoku kursu. Co w takiej sytuacji może zrobić posiadacz frankowego kredytu?

Emil Zalewski: Są trzy rozwiązania: przewalutowanie kredytu, negocjacje z bankiem oraz pozew do sądu. Kwestia reakcji ustawodawcy na obecną sytuację pozostaje otwarta.

Przewalutowania kredytu z oczywistych względów nie należy w ogóle brać pod uwagę. Zmiana waluty, w jakiej spłacany ma być kredyt, jest w tym momencie całkowicie nieopłacalna, poza tym powoduje to przejście na droższy kredyt (wyższy procent, marża) przy przewalutowaniu np. na złotówki.

Osoba, która zaciągnęła kredyt we frankach, może natomiast próbować negocjować z bankiem warunki spłaty kredytu, poprzez np. wydłużenie okresu spłaty rat (i tym samym ich obniżenie), czy też wnosić o zawieszenie spłaty kredytu na okres od jednego do trzech miesięcy.

Bank się zgodzi?

Niektóre banki wyrażają na to zgodę. Jest to również uzależnione od treści konkretnej umowy.

Warto odnotować, że w niektórych umowach znajdowały się postanowienia o...