Tyle praw i obowiązków, ile wynika z wzajemnych ustaleń

autor zdjęcia: M P

źródło: Rzeczpospolita

Katarzyna Michalak-Oleszczuk

W kontrakcie z menedżerem wolno wprowadzić takie postanowienia, które byłyby niedozwolone przy jego zatrudnieniu 
na podstawie umowy o pracę.

Kontrakt menedżerski to jedna z najbardziej popularnych form angażowania kadry kierowniczej wyższego szczebla i osób zarządzających przedsiębiorstwem. Najczęściej stosuje się go do uregulowania praw i obowiązków członków zarządu spółki. W takim przypadku ma on charakter uzupełniający wobec regulacji ujętych z umowie spółki (statucie) oraz przepisach. Należy bowiem pamiętać, że w przypadku takich podmiotów jak członkowie zarządu podjęcie uchwały o powołaniu ich w skład organu spółki powoduje powstanie jedynie stosunku organizacyjnego (korporacyjnego) regulowanego przez przepisy kodeksu spółek handlowych. Aby doprecyzować prawa i obowiązki tych osób, niezbędne jest zawarcie dodatkowej umowy, takiej jak kontrakt menedżerski lub umowa o pracę.

Co to za umowa

Kontrakt menedżerski jest umową cywilnoprawną nieuregulowaną w przepisach. Dlatego jest ona kwalifikowana jako umowa nienazwana, zbliżona do umowy o świadczenie usług (art. 750 kodeksu cywilnego). Stosuje się do niej ogólne przepisy kodeksu cywilnego, w tym wynikającą z art. 3531 k.c. zasadę swobody umów, która do kontraktu pozwala wprowadzić niemal dowolne postanowienia, które strony ustalą w toku negocjacji.

Większa swoboda w układaniu postanowień

Bezpośrednią konsekwencją cywilnoprawnego charakteru kontraktu menedżerskiego...