Przestarzały sprzęt elektroniczny i przeterminowane towary w kosztach

Strata w środkach obrotowych jest konsekwencją prowadzenia działalności gospodarczej. Wolno ją rozliczyć, jeśli jest ona normalnym następstwem podejmowanych działań, a spółce nie można przypisać winy przy jej powstaniu.

Modernizacja lub zakup nowych środków trwałych wiąże się nierozerwalnie z utylizacją poprzednio używanego sprzętu. Część firm próbuje rozwiązać ten problem, przekazując składniki majątku firmy w darowiźnie, na przykład na rzecz organizacji pozarządowych, co pozwala, pod pewnymi warunkami, na odliczenie darowizny od podstawy opodatkowania. Kolejnym często stosowanym rozwiązaniem jest sprzedaż środków trwałych pracownikom lub w formie otwartej – na aukcjach internetowych. Jednak szczególnie w przypadku składników majątku nienadających się do wykorzystania przez ewentualnego nabywcę jedynym rozwiązaniem wydaje się ich likwidacja. Chodzi tu nie tylko o przestarzały sprzęt elektroniczny, ale także m.in. towary handlowe, które utraciły swoją użyteczność na skutek np. upływu terminu przydatności czy zniszczeń podczas transportu, które uniemożliwiają dalsze ich wykorzystywanie.

Gdy towar czy posiadane przez spółkę materiały w wyniku zdarzeń losowych nie nadają się do dalszego wykorzystywania, mamy do czynienia ze stratami powstałymi w toku działalności. Nie ma legalnej definicji pojęcia straty w środkach obrotowych, ale w praktyce organów podatkowych przyjmuje się, że tylko strata powstała na skutek zdarzeń nieprzewidywanych i niezawinionych przez podatnika może być zaliczona do kosztów podatkowych wartości towarów czy materiałów, które uległy...