Czy można w hipermarkecie wybrać sobie sąsiada

Przedsiębiorca nie ma prawa umownie zapobiegać swobodnemu doborowi najemców sąsiednich powierzchni w centrach handlowych, jeśli w ten sposób dostęp do rynku, na którym on działa, zostaje znacząco utrudniony.

Trybunał Sprawiedliwości UE 26 listopada 2015 r. (w sprawie C-345/14) wydał wyrok w sprawie klauzul o zakazie konkurencji wprowadzanych do umów komercyjnego udostępniania lokali.

Istotny wyrok

Jest to wyrok interesujący z perspektywy prawa ochrony konkurencji, ale i restrykcyjny z perspektywy sieci handlowych. Klauzula przewidująca na rzecz najemcy lokalu użytkowego w centrum handlowym uprawnienie do sprzeciwienia się wynajmowaniu sąsiednich powierzchni handlowych na rzecz innych najemców (konkurentów) nie została uznana za mającą za cel sam w sobie naruszenie konkurencji, a więc automatycznie niezgodną z przepisami prawa ochrony konkurencji. Trybunał nie wykluczył jednak, że tego typu porozumienie może wywierać antykonkurencyjny skutek. Przedsiębiorca nie ma bowiem prawa umownie zapobiegać swobodnemu doborowi najemców sąsiednich powierzchni w centrach handlowych, jeśli w ten sposób dostęp do rynku, na którym on działa, zostaje znacząco utrudniony. Taka klauzula, a nawet cała umowa, może być nieważna i powodować odpowiedzialność finansową spółki oraz jej kadry zarządzającej.

Umowne zastrzeżenie prawa weta

Przed pytaniem, czy można umownie zastrzec prawo weta, stanął Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, rozpoznając pytanie prejudycjalne skierowane przez łotewski sąd odsyłający w ramach postępowania...