Ryczałt za nadgodziny albo zwykłe rozliczanie

Firma musi zrekompensować dodatkową pracę podwładnego. Do wyboru ma dwa sposoby, ale ten tradycyjny w postaci wyliczenia wynagrodzenia i dodatków jest mniej ryzykowny.

W określonych warunkach pracodawca za nadgodziny może wypłacać pracownikom ryczałt, zamiast je szczegółowo rozliczać. Jednak wątpliwości dotyczące obliczania tej ustalonej kwoty i obowiązku jego zwiększenia oraz prawa obniżenia powodują, że korzystniejsze może się okazać tradycyjnie rozliczanie ponadwymiarowej aktywności.

Wariant 1. Stała stawka

Kodeks pracy przewiduje, że nadliczbową pracę podwładnych wykonujących stale pracę poza zakładem pracy, kiedy kontrola i ewidencja przepracowanych godzin jest niemożliwa lub utrudniona, można rozliczać ryczałtem zamiast dodatku. Zezwala na to art. 151 [1] § 4 kodeksu pracy. Tak na ogół jest u serwisantów czy przedstawicieli handlowych.

Co ważne, w wyroku z 13 listopada 2009 r. (III PK 44/09) Sąd Najwyższy sprecyzował, że „stale" nie oznacza wykonywania pracy poza zakładem „bez przerwy" czy też „wyłącznie". Wystarczy, że są to powtarzające się, zaplanowane okresy poza zakładem.

Poza zakładem

Określenie „stale" odnosi się więc do regularnego wykonywania typowych zadań etatowca, a ryczałt można stosować do osób, które wykonują część obowiązków w firmie, np. czynności przygotowawcze lub sprawozdawcze akwizytora, pobór narzędzi pracy,...