Dlaczego opozycja nie potrafi krytykować PiS

Zagmatwany język, kłopoty z tożsamością

Gdy w ubiegłym tygodniu Grzegorz Schetyna wyjaśniał, dlaczego PO nie może pozostać po lewej stronie politycznego spektrum, posypały się na niego gromy. Podobnie zresztą jak kilka miesięcy temu, gdy Ryszard Petru głosił, iż podczas rozmów z PiS zobaczył „światełko w tunelu".

Realistycznie rzecz ujmując, obaj politycy usiłują jednak wyjść z klinczu. Z jednej strony, muszą oczywiście liczyć się z opinią mediów niechętnych partii Jarosława Kaczyńskiego. Z drugiej, sondaże popularności ich partii politycznych są bezlitosne. Za chwilę minie rok od podwójnego triumfu PiS w wyborach prezydenckich i parlamentarnych, a nie widać, by partia rządząca znacząco traciła sympatię wyborców.

Dotychczasowe strategie krytyki obozu rządzącego nie przynoszą oczekiwanego rezultatu. Stawiam tezę, że od jesieni 2015 język opozycji wobec PiS przestał służyć osiąganiu politycznych celów.

Drętwa mowa III RP

Zwolennicy polityki proeuropejskiej i liberalnej demokracji nie mogą udawać, że nic się nie stało. Stało się. Żywy język modernizacji III RP, który przez całe lata pobudzał nasze aspiracje do UE, NATO i lepszego życia, z czasem zamienił się w szablon...