Zasadność przyczyn wypowiedzenia stosunku pracy

Ocena zasadności przyczyny wypowiedzenia stosunku pracy określonej jako brak efektywności pracy nie powinna być dokonywana bez uwzględnienia dotychczasowego sposobu realizacji obowiązków przez długoletniego pracownika. Mimo braku ustawowego ograniczenia możliwości wypowiedzenia umowy o pracę terminem biegnącym od ujawnienia przyczyny wypowiedzenia stosunku pracy, przyczyna ta nie może utracić waloru aktualności.

Tak stwierdził Sąd Najwyższy w wyroku z 3 sierpnia 2016 r., I PK 223/15.

Powódka była zatrudniony u pozwanej przez 36 lat na różnych stanowiskach, ostatnio jako kasjer-dysponent. Na powódkę nałożono plan zadań do realizacji w danym miesiącu, a po przekroczeniu 80 proc. jego wykonania otrzymywała premię. W okresie II-IV kwartał 2013 r. powódka wykonała zadania indywidualne w ok. 83 proc., w związku z czym wypłacano jej premie. Natomiast powódka nie wykonała w 100 proc. indywidualnego planu naprawczego nałożonego później na nią do wykonania.

Dokonana ocena pracy powódki za okres roku wykazała, że 4 spośród 8 kryteriów podlegających ocenie zostały ocenione poniżej oczekiwań pozwanej (tj. orientacja na cele, otwartość na zmianę, zaangażowanie w rozwój, efekty pracy).

Pozwana wypowiedziała powódce umowę o pracę z zachowaniem okresu wypowiedzenia, wskazując jako jego przyczyny negatywną ocenę pracy powódki na zajmowanym stanowisku wskutek niespełnienia oczekiwań pozwanej w zakresie wymaganych kompetencji, wyrazem czego była ww. ocena okresowa, oraz niestosowanie przez...