Koparka, spychacz i ich serwis w jednej umowie

Każdy z elementów umowy leasingu - składniki aktywów oraz element niestanowiący leasingu – wymaga odrębnego ujęcia w księgach. Wynagrodzenie z tego kontraktu należy odpowiednio alokować pomiędzy wszystkie wyodrębnione komponenty.

Począwszy od okresów rocznych rozpoczynających się 1 stycznia 2019 r. i później będzie obowiązywał nowy Międzynarodowy Standard Sprawozdawczości Finansowej 16 „Leasing", który zastąpi dotychczasowy Międzynarodowy Standard Rachunkowości 17. MSSF 16 został opublikowany przez Radę Międzynarodowych Standardów Rachunkowości (IASB) w styczniu 2016 roku.

Standard wprowadza istotne zmiany w zakresie klasyfikacji umów leasingu, wskutek czego prawie wszystkie leasingi, również te, które dotychczas były traktowane jako leasing operacyjny, po spełnieniu określonych warunków, będą wymagały ujęcia w sprawozdaniu z sytuacji finansowej jako prawo do użytkowania składnika aktywów oraz zobowiązanie z tytułu leasingu. Stąd kluczowe jest określenie czy zawierana lub już zawarta umowa jest umową leasingu lub zawiera element leasingu, czy może jest umową o usługę. Zgodnie z definicją zawartą w MSSF 16, leasing to umowa, która przenosi na korzystającego prawo do użytkowania składnika aktywów przez określony czas, w zamian za wynagrodzenie.

Operacyjny już nie jak usługa

Dotychczas identyfikowaliśmy niewiele różnic pomiędzy ujmowaniem leasingu operacyjnego i umów o usługę, ze względu na to, że obydwa rodzaje umów nie skutkowały ujęciem aktywów ani zobowiązań w sprawozdaniu z sytuacji finansowej...