Globalizacja – samo zło czy samo dobro?

Sens integracji jest niepodważalny, ale to od nas zależy, jakie będą jej koszty.

173 lata temu w Liverpoolu pewien brytyjski parlamentarzysta wygłosił do zebranego tłumu emocjonalne przemówienie broniące projektu zlikwidowania ceł na importowane artykuły spożywcze. W swej argumentacji udowadniał, że wolny handel najbardziej znacząco poprawi sytuację robotników, rzemieślników i handlarzy, a nie tylko bogatych właścicieli przedsiębiorstw – ciekawe, że już wtedy były takie podejrzenia!

Dzisiaj, po tylu latach i tylu doświadczeniach, coraz częściej odnoszę wrażenie, że inaczej niż w przypadku owego parlamentarzysty rozumienie zalet integracji jest u wielu polityków w zaniku. Udowadniają to dobitnie kampanie wyborcze prowadzone w ostatnim okresie w wielu krajach.

Warto więc sobie uświadomić, że wstrzymanie procesu globalizacji jest czymś zupełnie odmiennym od prób nadania mu zmodyfikowanego, sprawiedliwszego charakteru. Powiedzmy dobitnie – przekonanie zagorzałych krytyków, że globalizacja służy wyłącznie korporacjom i bogatym elitom jest z gruntu fałszywe. Czy jednak jest rzeczywiście tak, jak chcieliby jej zwolennicy, że stwarza ona bezprecedensowe możliwości poprawy losu wszystkich ludzi na świecie?

Sięgnijmy do najnowszej historii. Przyspieszenie współpracy międzynarodowej po drugiej wojnie światowej było spektakularne – eksport towarów i usług wzrósł z 8 proc. światowego PKB w roku 1950 do ponad 20 proc. pół wieku...