Tylko ewidentny brak lojalności zasługuje na dyscyplinarkę

Podejmowanie działań konkurencyjnych wobec pracodawcy przez pracownika, który nie jest związany umową o zakazie konkurencji, może uzasadniać natychmiastowe zwolnienie, jeśli stanowi ciężkie naruszenie obowiązków pracowniczych.

Zgodnie z art. 52 § 1 pkt 1 kodeksu pracy, pracodawca może rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika, który ciężko naruszy swoje podstawowe obowiązki pracownicze.

W pojęciu „ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych" mieszczą się trzy elementy. Są to:

1) bezprawność zachowania (naruszenie podstawowego obowiązku pracowniczego),

2) naruszenie albo zagrożenie interesów pracodawcy,

3) zawinienie obejmujące zarówno winę umyślną, jak i rażące niedbalstwo.

Przesłanki te muszą wystąpić łącznie.

Samo zagrożenie lub naruszenie interesów pracodawcy nie może zatem uzasadniać rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia w trybie art. 52 § 1 pkt 1 k.p. Podobnie rozwiązania umowy o pracę w tym trybie nie uzasadnia sama tylko bezprawność zachowania pracownika (m.in. wyrok Sądu Najwyższego z 22 marca 2016 r., I PK 94/15).

SN wielokrotnie zwracał uwagę, że podstawowe obowiązki pracownicze, ciężkie ich naruszenie są to kategorie prawne, które mogą być dookreślone tylko z uwzględnieniem okoliczności każdego indywidualnego przypadku. Zakres podstawowych obowiązków związany jest z rodzajem świadczonej pracy (zajmowanym stanowiskiem). Jednak do podstawowych obowiązków pracowniczych o charakterze powszechnym (występujących w każdym stosunku pracy) należą te wymienione w art. 100 k.p....