Reklama suplementów bez fikcyjnych lekarzy

GRZEGORZ J. WĄSIEWSKI Opracowany przez organizacje zrzeszające producentów suplementów diety kodeks definiuje relacje przedsiębiorców z nimi oraz podejmuje próbę stworzenia ram instytucjonalnych dla środowiskowej kontroli. O tym, czy się sprawdzi, zdecyduje praktyka – pisze prawnik.

Przyjęty niedawno kodeks dobrych praktyk reklamy suplementów diety stanowi ciekawy przykład istotnej dla rynku i konsumentów branżowej samoregulacji.

Kodeks opracowały organizacje zrzeszające producentów suplementów diety. Jak wskazano w art. 1 kodeksu, jego celem jest stworzenie mechanizmu dobrowolnej samokontroli reklamy suplementów.

W szerokim ujęciu kodyfikacja, czyli proces systematyzowania reguł bądź norm, dotyczyć może nie tylko prawa, ale także innych dziedzin życia społecznego. Obejmujące określone grupy społeczne kodeksy etyki zawodowej zawierają przede wszystkim normy o charakterze etycznym, opisując postępowania uważane w danej grupie za właściwe (już samo określenie „dobre praktyki" wskazuje, że mowa o preferowanych wzorcach postępowania). Dlatego kodeksy etyczne powinny nie tyle kreować nowe reguły, ile raczej odzwierciedlać już istniejące w danej zbiorowości poglądy („praktyki" to zachowania utrwalone).

Kodeksy dobrych praktyk pojawiają się zwykle jako branżowe uzupełnienia istniejącego systemu norm prawnych. Mogą one mieć różny zasięg i dotyczyć pojedynczych podmiotów (na przykład spółki czy uczelni), jak i całych grup zawodowych. Ich charakter może być nie tylko lokalny, ale i międzynarodowy. Dobrym przykładem tego ostatniego może być kodeks dobrych praktyk opracowany przez FEDIAF (The European Pet Food Industry...