Najpierw polubownie, potem sądownie

PRZEDSIĘBIORCY | Mediacja jako jeden z alternatywnych sposobów rozwiązywania sporów daje na przykład przedsiębiorcom jeszcze jedną szansę na wymianę informacji przed pójściem do sądu. Może prowadzić do lepszego zrozumienia wzajemnych nieporozumień, przeanalizowania kwestii będących przyczyną sporu, a w konsekwencji potencjalnie znalezienia wzajemnie satysfakcjonującego rozwiązania.

W polubownym likwidowaniu sporów pośredniczyć winien podmiot trzeci mając za cel doprowadzenie do zakończenia sporu w drodze porozumienia stron (ugody), bez uciekania się do stosowania przymusu. Istota tej metody polega na tym, że ów trzeci podmiot, zwany mediatorem, któremu przedstawiono spór do rozpoznania występuje w roli łącznika między zwaśnionymi stronami, okazując im niezbędną pomoc w znalezieniu możliwego do akceptacji porozumienia. Polubowne zakończenie konfliktu z pominięciem państwowego przymusu, zwiększa zatem w praktyce szansę na akceptację rozstrzygnięcia sporu przez obie strony.

Trzeba się usprawiedliwić

Nowelizacja obowiązująca od 1 stycznia 2016 r. wprowadziła m.in. wymóg podjęcia przez powoda próby mediacyjnej. Ustawodawca do art. 187 § 1 k.p.c. dodał pkt 3, tym samym nałożył na stronę wnoszącą pozew do sądu konieczność podania w pozwie informacji, czy strony podjęły próbę mediacji lub innego pozasądowego sposobu rozwiązania sporu przed skierowaniem sprawy do sądu, a w przypadku gdy tych prób nie podjęły, wskazania przyczyn ich niepodjęcia. Przepis ten obliguje zatem powoda do podania w każdej sprawie wyżej wskazanych informacji. Jedną z najczęściej występujących w praktyce okoliczności uzasadniających niepodjęcie prób polubownego zakończenia sporu jest to, że strona przeciwna w ogóle nie wyraża jakichkolwiek...