Złotówka Grabskiego

źródło: NAC

Władysław Grabski, reformator polskich finansów w II RP, kilkakrotny minister Skarbu Państwa i dwukrotny premier, po podaniu się 13 listopada 1925 r. do dymisji poświęcił się pracy naukowej.

źródło: Wikipedia

Dzięki reformie Grabskiego (kwiecień 1924 r.) jeden złoty polski był równy frankowi szwajcarskiemu, a za 1 USD płacono 5,18 zł. Stosunek wymiany marki polskiej do złotego ustalono na 1 800 000 : 1.

źródło: Wikipedia

źródło: Wikipedia

Od stycznia 1920 r. w II RP jedyną obowiązującą walutą stała się marka polska. Ale już trzy lata później z powodu galopującej hiperinflacji płacono banknotami o nominale 10 mln marek.

źródło: Z ARCHIWUM WARSZAWSKIEGO CENTRUM NUMIZMATYCZNEGO

Przeprowadzona 93 lata temu reforma monetarna uratowała ówczesną Rzeczpospolitą przed katastrofą gospodarczą i polityczną. Wprowadzenie złotego polskiego i utworzenie banku centralnego umożliwiło szybki rozwój ekonomiczny kraju oraz przypieczętowało i legitymizowało naszą z trudem odzyskaną niepodległość.

Reforma walutowa i uzdrowienie skarbu były najważniejszymi zadaniami powołanego 19 grudnia 1923 r. pozaparlamentarnego gabinetu, na którego czele stanął wówczas Władysław Grabski. Sytuacja gospodarcza w Polsce była wyjątkowo trudna, ponieważ galopująca hiperinflacja powodowała, że ceny rosły z dnia na dzień (o czym za chwilę). Kim był człowiek, który podjął trud przeprowadzenia takich zmian i wziął na swe barki odpowiedzialność za ich powodzenie lub klęskę?

Władysław Odnowiciel

Władysław Dominik Grabski, herbu Pomian, urodził się 7 lipca 1874 r. w Borowie nad Bzurą – majątku kupionym przez jego ojca Feliksa. Rodzinę stać było na to, żeby kształcić syna (oraz pozostałe dzieci) najpierw w V Gimnazjum Filologicznym w Warszawie, a następnie na uczelni w Paryżu. W latach 1892–1895 młody Grabski zgłębiał wiedzę na Sorbonie – studiował równolegle historię i ekonomię. Dwa lata później do powrotu do kraju zmusiła go śmierć ojca. Władysław osiadł w rodzinnym majątku w Borowie, gdzie prowadził działalność gospodarczo-społeczną i naukową, zajmując się głównie tematyką wiejską. W 1899 r. założył pod Kutnem rolniczą stację doświadczalną (drugą tego typu w Królestwie Polskim), w 1901 r. – fabrykę spółdzielczą, dwa lata później – drugie na ziemiach polskich chłopskie...