Prezentacja naszej historii

źródło: Archiwum autora

≥ W centrum Berlina kluczowe zdarzenia z historii Polski znalazły się na dużych fotografiach (z opisami w jęz. niemieckim i angielskim)

W 100. rocznicę odzyskania niepodległości na centralnej arterii Berlina stanęła wystawa, która ma przybliżyć Niemcom polską drogę powrotu na mapy Europy.

Kiedy święta Bożego Narodzenia 2004 r. znalazły się w cieniu gigantycznego tsunami, jakie rozlało się po Ocenie Indyjskim, niemiecka intelektualistka hrabina Marion Dönhoff tylko westchnęła na łamach największego tygodnika kraju „Die Zeit": „Gdyby katastrofa zdarzyła się w Warszawie, zginęłoby znacznie mniej Niemców niż teraz w Tajlandii". Dönhoff nie chodziła jeszcze do szkoły, gdy wybuchła I wojna światowa. Urodzona w Prusach Wschodnich, zaciekła antynazistka, w 1944 r. uciekła przed Armią Czerwoną do RFN. Tam stała się orędowniczką pojednania polsko-niemieckiego. Niczym kamienie milowe znaczyły je list biskupów polskich do niemieckich (18 listopada 1965 r.), uznanie granicy na Odrze i Nysie przez kanclerza RFN Willy'ego Brandta (7 grudnia 1970 r.) i niebywała pomoc materialna mieszkańców RFN dla Polaków, ofiar kryzysu aprowizacyjnego w stanie wojennym (13 grudnia 1981 r.–22 lipca 1983 r.). Ale dwie dekady później Dönhoff w swojej ocenie się nie myliła. Już po wejściu Polski do Unii Europejskiej (1 maja 2004 r.) przeciętnemu Niemcowi bliżej było do Indii czy Tajlandii niż do Polski.

Niewiedza Niemców o Polsce

O prawdziwości słów hrabiny przekonałem się sam. Pół roku po złowieszczym tsunami przewodziłem grupie 30 niemieckich urzędników wysokiego szczebla...