Muzyka na stradivariusie z Zamku Królewskiego

źródło: materiały prasowe

Janusz Wawrowski od niedawna gra na skrzypcach Stradivariusa z 1685 roku

Zrekonstruowany utwór 
Ludomira Różyckiego rozpoczyna życie 
z szansą na odkrycie również przez świat.

Kiedy zakończyła się II wojna światowa, Ludomir Różycki był mężczyzną tuż po sześćdziesiątce, ale przede wszystkim kompozytorem o ogromnym dorobku i uznanym autorytecie. To on wraz z Karolem Szymanowskim, Apolinarym Szelutą, Mieczysławem Karłowiczem i Grzegorzem Fitelbergiem stworzył na początku XX wieku grupę, która odegrała istotną rolę w wprowadzeniu muzyki polskiej na nowe tory. Jego utwory, zwłaszcza opery, grywano potem w wielu krajach Europy.

Czas okupacji hitlerowskiej Ludomir Różycki przeżył przede wszystkim w swej willi na warszawskim Żoliborzu. Jak każdy zmagał się z rozmaitymi kłopotami i tragediami, ale próbował nadal komponować. To wtedy, już u schyłku wojny, zaczął pisanie koncertu skrzypcowego. Pracował nad nim intensywnie latem 1944 roku, także w majątku swoich przyjaciół pod Krakowem.

Czy zdołał utwór dokończyć? Prawdopodobnie nie, ale pewności nie ma. Tuż przed wybuchem Powstania...