Alternatywne metody planowania

źródło: materiały prasowe

Celem planu miejscowego jest dbanie o ład przestrzenny oraz zrównoważony rozwój

źródło: materiały prasowe

Miasto Seaside na Florydzie powstało według zasad nowego urbanizmu na terenie prywatnym, wyłączonym spod miejscowej polityki przestrzennej

Część architektów proponuje przy tworzeniu miast zwracanie większej uwagi nie na funkcję, a na kształt danego miejsca.

W Polsce trwa akcja propagująca miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego. Ich celem jest według obowiązującej ustawy z 2003 r. dbanie o ład przestrzenny i zrównoważony rozwój. W założeniu plan ma być owocem koncepcyjnego myślenia o zagospodarowaniu danej przestrzeni. Jego istotą jest uproszczona kompozycja urbanistyczna oraz logiczna spójność. I choć nie wszędzie w Europie planowanie przebiega tak samo, podobieństw między krajami Unii jest w tej materii więcej niż różnic.

Pragnąc udoskonalić prawo w praktyce, polscy urbaniści i architekci zastanawiają się nad wykorzystaniem – w ramach obowiązującego systemu – dodatkowych narzędzi planistycznych. Nie po to, aby wywracać dotychczasowy porządek prawny, lecz aby tworzyć lepsze, przejrzyste i bardziej realne plany przestrzenne. Szukając inspiracji, sięgają do doświadczeń międzynarodowych, a także zgłębiają historię urbanistyki badając, jak wyglądało kiedyś planowanie miast.

Kody form przestrzennych

– Dawne plany urbanistyczne pojawiające się na przełomie XIX i XX w. były prostsze niż te współczesne. Jasne reguły ustalały sprawiedliwe rozdzielenie tego, co publiczne od tego, co prywatne. Zasady określające wysokość zabudowy i wytyczne skupiające się na racjonalnej parcelacji działek okazywały się dobre. Według planów starego...