System kamer to nie tylko kwestia prywatności

Przepisy kodeksu pracy dotyczące monitoringu wizyjnego nie stoją na przeszkodzie w stosowaniu go w sposób skutecznie umożliwiający wykrycie nieprawidłowości na terenie zakładu pracy.

Monitoring wizyjny to narzędzie umożliwiające pozyskanie dowodów na zaistnienie określonych zdarzeń. Stosowanie monitoringu niewątpliwie niesie za sobą ryzyka dla ochrony prywatności. Niemniej pełna transparentność w informowaniu o stosowaniu monitoringu może niweczyć jego cel. Za możliwością stosowania monitoringu ukrytego w relacjach pracodawca – pracownik opowiedział się w ostatnim czasie Europejski Trybunał Praw Człowieka.

Uzasadnione podejrzenie

Wielka Izba Europejskiego Trybunału Praw Człowieka 17 października 2019 r. wydała wyrok w sprawie López Ribalda i inni przeciwko Hiszpanii. ETPCz uznał w nim, że stosowanie wobec pracowników ukrytego nadzoru za pomocą kamer wideo może być usprawiedliwione w określonych sytuacjach. Taką sytuacją – zdaniem sądu – jest uzasadnione podejrzenie poważnych uchybień pracowniczych oraz ryzyko dużych strat firmy. Sąd uznał, że w takim przypadku nie mamy do czynienia z naruszaniem prawa do prywatności. Podobnie wcześniej orzekły sądy hiszpańskie.

Niestety sędziowie, którzy wydali wyrok w III Izbie ETPCz w tej sprawie, widzieli sprawę całkiem odwrotnie. Wyrok III izby uznawał, że prawo do prywatności pracowników stoi wyżej od potrzeb pracodawcy, który chce ustalić osoby winne kradzieży. Całe szczęście złożono odwołanie od wyroku i Wielka Izba w październiku 2019 r. orzekła odmiennie....