Plany zbyt słabo chronią środowisko

źródło: materiały prasowe

Jak bardzo ochrona środowiska może ingerować w zagospodarowanie terenów? To pytanie zadają zarówno gminy, jak i inwestorzy

Ciekawym kierunkiem poprawy obecnego stanu byłoby wprowadzenie przyjętych w skali kraju środowiskowo-
-przyrodniczych standardów urbanistycznych.

Dyskusja o systemie gospodarki przestrzennej bardzo często sprowadza się do wskazywania kolejnych przejawów jego słabości. Jedna z najważniejszych polega na braku uwzględnienia w obecnym systemie wszystkich sfer determinujących planowanie przestrzenne.

Najlepszym przykładem mogą być tu kwestie związane ze środowiskiem. Ochrona środowiska i przyrody powinna stanowić jedno z kluczowych zadań w polityce przestrzennej. I mimo licznych regulacji prawnych wielu specjalistów zajmujących się środowiskiem wciąż wyraża przekonanie, że związane z nim zagadnienia nie są wystarczająco ujęte w dostępnych narzędziach polityki przestrzennej, zwłaszcza miejscowych planach zagospodarowania.

Plan a środowisko

Te plany to akty fakultatywne – ich uchwalenie zależy od swobodnego uznania władz gminy. W konsekwencji wiele ważnych terenów – również cennych środowiskowo i przyrodniczo – nie jest nimi objętych.

Załóżmy jednak, że na danym obszarze plan miejscowy jest uchwalony. Jak wówczas chroni środowisko? Elementem koniecznym każdego uchwalonego planu powinny być „zasady ochrony środowiska i przyrody". Ich zakres jest rozwinięty w ustawie prawo ochrony środowiska (art. 72 i następne).

Z powyższej regulacji można wywieść wnioski, że plan...