Skrzywdzeni z urojenia (1)

źródło: Shutterstock

Zmiana kodeksu postępowania cywilnego i orzecznictwo Europejskiego Trybunału Praw Człowieka jako remedium na pieniaczy sądowych.

Prawo do sądu oraz prawo do zaskarżania orzeczeń sądowych to kluczowe elementy systemu ochrony wolności i praw człowieka i obywatela. Jest ono podstawowym i najczęściej stosowanym środkiem gwarancyjnym służącym ochronie wspomnianych wolności i praw.

Co jednak zrobić, kiedy część spraw stanowi nadużycie powyższego uprawnienia? Od wielu lat nie tylko prawnicy, ale również lekarze i socjologowie zastanawiają się nad funkcjonowaniem w przestrzeni publicznej zjawiska pieniactwa sądowego. Pieniactwo rozumiane jest jako częste wytaczanie spraw sądowych w dużej mierze z błahego powodu. Przez specjalistów określane jest jako chorobliwa skłonność do dochodzenia krzywd. Wraz z zaawansowaniem choroby drastycznie rośnie liczba postępowań wszczętych przez pieniacza, albo toczących się przeciwko niemu.

Pieniactwo definiowane jest jako chorobliwe poczucie niesprawiedliwości, które wyraża się ogromną determinacją w przekonywaniu do własnej racji coraz liczniejszej grupy adresatów, zazwyczaj w formie mocno roszczeniowej korespondencji. Ponadto pieniactwo rozumiane jest jako:

∑ zamiłowanie do procesowania się z błahego powodu,

∑ skłonność do wszczynania licznych spraw sądowych, dochodzenia rzeczywistych lub urojonych krzywd.

Prowadzenie postępowań sądowych z udziałem tego typu osób jest niezwykle uciążliwe, dlatego ważne jest, aby na podstawie obowiązujących...