Wypłata dywidendy rzeczowej

Negatywny wpływ pandemii COVID-19 na płynność finansową spółek w wielu branżach jest oczywisty. Konieczność realizacji zobowiązań wobec innych podmiotów może rodzić fundamentalne pytania i problemy związane ze znalezieniem źródła ich finansowania. Dotyczy to także zobowiązań wobec udziałowców (akcjonariuszy). W przypadku braku odpowiednich środków pieniężnych i wobec podtrzymania chęci podziału i wypłaty zysku przez akcjonariuszy alternatywą dla uzyskiwania kosztownego finansowania zewnętrznego dla wypłaty dywidendy pieniężnej (np. kredytu) jest wypłata dywidendy rzeczowej.

Należy odróżnić dywidendę rzeczową sensu stricto od dywidendy pieniężnej, która jest realizowana poprzez rzeczowe świadczenie zastępcze. Różnica sprowadza się do tego, że w przypadku dywidendy rzeczowej uchwała od razu stanowi o takim sposobie dystrybucji zysku, a przypadku świadczenia w miejsce wykonania formalnie nie dochodzi do wypłaty dywidendy rzeczowej, lecz do świadczenia innego w miejsce pierwotnego świadczenia pieniężnego. Pierwsze rozwiązanie zakłada partycypację wszystkich akcjonariuszy w dystrybucji dywidendy w formie rzeczowej, a drugie tylko tych, którzy porozumieli się ze spółką niezależnie od podjętej uchwały.

Dopuszczalność wypłaty

Podstawowym zagadnieniem jest odpowiedź na pytanie, na ile Kodeks spółek handlowych dopuszcza wypłatę w formie rzeczowej. Fakt, że nie przewiduje on pozytywnej regulacji dopuszczającej dystrybucję dywidendy w formie rzeczowej, nie oznacza, naszym zdaniem, że nie można wypłacić dywidendy w tej formie. Podobne stanowisko zdaje się obecnie zajmować większość przedstawicieli.

Zgoda na dopuszczalność wypłaty dywidendy w formie rzeczowej nie oznacza, że brak w tej materii postulatów co do warunków, w jakich możliwa byłaby jej wypłata. Te postulaty odwołują się do potrzeby ochrony mniejszościowych akcjonariuszy, którzy mogą zostać poszkodowani na skutek...