Rozliczenia międzyokresowe czynne – ujęcie bilansowe i podatkowe

źródło: Rzeczpospolita

źródło: Rzeczpospolita

W rachunkowości jak w życiu – czas ma zasadnicze znaczenie w ewidencji i prezentacji operacji gospodarczych.

Upływ czasu jest nieodłącznym elementem bytu, podstawą wielu rozważań filozoficznych, ale także czynnikiem odniesienia właściwym każdej dziedzinie życia i aktywności. Stanisław Jerzy Lec w jednej ze swoich maksym, jak zwykle trafnej, stwierdzał i pytał „Czas robi swoje. A ty, człowieku?" Co więc może zrobić księgowy, aby dokonać właściwej kategoryzacji tego, co dzieje się w danej jednostce w określonym czasie?

Regulacje prawa bilansowego

Występujące w bilansie – zarówno po stronie aktywów, jak i pasywów – pozycje, odnoszące się do rozliczeń międzyokresowych, są często wyrazem umiejętności księgowego w rozpoznawaniu i zastosowaniu właściwego dopasowania operacji gospodarczych do okresów sprawozdawczych, zgodnie z wytycznymi określonymi w nadrzędnych zasadach rachunkowości, tj. zasadzie memoriału i współmierności, o których mowa odpowiednio w ust. 1 i 2 art. 6 ustawy o rachunkowości (dalej: uor; DzU z 2019 r. poz. 351 ze zm.).

Także Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej (§27 MSR 1 Prezentacja sprawozdań finansowych) wskazują, że jednostka gospodarcza sporządza sprawozdanie finansowe (oprócz rachunku przepływów pieniężnych) zgodnie zzasadą memoriału, aczkolwiek nie wyróżnia się przy tym – szczególnie ważnej w omawianej kwestii – zasady współmierności przychodów...