Kadencje ławników Sądu Najwyższego do modyfikacji?

źródło: Shutterstock

Artur Kotowski Udział ławników SN odpowiada stanowisku doktryny prawniczej, gdzie wskazuje się, że czynnik społeczny wnosi zasób wiedzy i doświadczenia życiowego

Jedną z nowych instytucji wprowadzonych mocą ustawy o Sądzie Najwyższym z dnia 8 grudnia 2017 r. (DzU 2018 r. poz. 5, z późn. zm.) jest udział tzw. czynnika społecznego w niektórych postępowaniach prowadzonych przez ten sąd. Przypomnijmy, że zgodnie z art. 59 § 1 ustawy o SN ławnicy SN uczestniczą w rozpoznaniu skarg nadzwyczajnych w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych, w sprawach dyscyplinarnych należących do właściwości Izby Dyscyplinarnej oraz w innych sprawach natury dyscyplinarnej, w których Sąd Najwyższy jest właściwy na podstawie przepisów odrębnych ustaw.

We wszystkich tych postępowaniach Sąd Najwyższy w określonym właściwymi przepisami zakresie zajmuje się również kontrolą (choć w trybie nadzwyczajnym) faktycznej podstawy rozstrzygnięcia. Tylko to umożliwia poprawne wkomponowanie udziału czynnika społecznego do sądu kasacyjnego. W postępowaniach, w których podstawy do wniesienia nadzwyczajnego środka zaskarżenia nie przewidują oceny ustaleń faktycznych, które były podstawą wydania kontrolowanego orzeczenia, udział czynnika społecznego jest niemożliwy, bowiem rolą tzw. podmiotu niefachowego nie jest ocena prawnej podstawy orzeczenia, ale wniesienie do składu orzeczniczego własnych doświadczeń życiowych i pomoc w ocenie aspektu faktycznego sprawy. Jak już wspomniano, w postępowaniach wymienionych w art. 59 § 1 ustawy o SN występuje...