Opłata motywacyjna może być kosztem

Przekazanie kontrahentowi wynagrodzenia za nawiązanie współpracy pozwala podatnikowi uzyskiwać przychody ze sprzedaży towarów lub świadczenia usług dla tego podmiotu. Kwota ta przyczynia się więc do zwiększenia sprzedaży.

W obecnych realiach gospodarczych, przedsiębiorstwa nawiązujące współpracę ze znaczącymi kontrahentami często decydują się na zapłatę tzw. opłaty motywacyjnej pozwalającej na rozpoczęcie współpracy z daną grupą kapitałową. Opłata ta stanowi wynagrodzenie kontrahenta za zawarcie umowy o współpracy i za wykonywanie wynikających z niej obowiązków. Co do zasady, opłata ta jest ponoszona niezależnie od obowiązków wynikających z samej umowy o współpracy oraz późniejszych rozliczeń związanych z realizacją umowy o współpracy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Definicja kosztów uzyskania przychodów ma ogólny charakter, w związku z tym kwalifikacja każdego wydatku jako kosztu podatkowego podlega indywidualnej ocenie. Jeżeli wydatek nie jest wprost wskazany w art. 16 ustawy o CIT, to należy zbadać spełnienie przez ten wydatek przesłanek wynikających z art. 15 tej ustawy, w szczególności jego celowość.

Musi być związek przyczynowo-skutkowy

Opłata motywacyjna nie została wprost wskazana w art. 16 ustawy o CIT jako wydatek niestanowiący kosztów uzyskania...