800 lat i co dalej

Polska może stać się dla Izraela partnerem. Aby tak się stało, musimy przyjąć pozytywne nastawienie do wspólnej historii – przekonuje filozof.

Pomimo różnic, Polaków i Żydów łączy bardzo wiele. Kochamy nasze tradycje. Odważnie bronimy naszych tożsamości i autonomii. Nigdy nie zapominamy o naszej ojczyźnie. Jesteśmy zdolni powstać jak feniks z popiołów. Koncentrując się na naszej wspólnej historii, wartościach, interesach i podobieństwach, możemy zbudować trwałe i długoterminowe partnerstwo oraz bezpieczną przyszłość dla obu narodów w dzisiejszym niepewnym świecie.

Od dawnych wieków

800 lat wspólnej żydowskiej i polskiej historii to pasjonujący temat. Osadnictwo żydowskie na ziemiach polskich zaczęło się w XII wieku. Polska była wówczas uważana za oazę tolerancji. Żydzi zostali wygnani z Anglii w 1230 r., z Hiszpanii w 1492 r., z Portugalii w 1496 r., a także z niektórych niemieckich księstw mniej więcej w tym samym czasie. Dla wielu z nich nowym miejscem docelowym było Królestwo Polskie. Statut kaliski, wydany w 1264 r. przez księcia Bolesława Pobożnego, rozszerzony w 1334 r. na całą Polskę przez Króla Kazimierza Wielkiego i ratyfikowany przez kolejnych królów polskich, nadał Żydom wiele praw, w tym prawo osiedlania się, tworzenia wspólnot religijnych zgodnie z zasadami judaizmu, swobody działalności gospodarczej oraz orzekania w sprawach żydowskich przez niezależne sądy żydowskie. Te przepisy, które...