Nawet próba kradzieży uzasadnia dyscyplinarkę

Kradzież mienia pracodawcy czy jej usiłowanie jest zawsze ciężkim naruszeniem podstawowych obowiązków pracowniczych, niezależnie od tego, czy ze względu na jego wartość stanowi przestępstwo, czy wykroczenie. Pogląd ten należy uznać za aktualny w odniesieniu do innych niż przywłaszczenie. Co więcej – uzasadnioną przyczyną rozwiązania z pracownikiem umowy o pracę w trybie art. 52 § 1 pkt 1 kodeksu pracy może być także zawinione działanie pracownika powodujące samo zagrożenie interesów pracodawcy. Interesu pracodawcy nie można bowiem sprowadzać do szkód majątkowych oraz interesu materialnego. Pojęcie to obejmuje także elementy niematerialne, jak np. dyscyplina pracy czy poszanowanie przez pracowników majątku pracodawcy.

Tak orzekł Sąd Najwyższy w wyroku z 15 grudnia 2021 r. (I NSNc 199/21).

Sprawa dotyczyła odwołania od oświadczenia o rozwiązaniu umowy o pracę w trybie art. 52 § 1 pkt 1 k.p., tj. bez wypowiedzenia z winy pracownika. Przyczynami zwolnienia były próba kradzieży mienia zakładowego (materiałów roboczych o łącznej wartości niecałego 1000 zł), przebywanie na terenie zakładu pracy w odzieży roboczej podczas urlopu wypoczynkowego bez zgody pracodawcy oraz usiłowanie przekupienia pracowników ochrony łapówką w kwocie rzędu 200 zł za odstąpienie od zatrzymania go. Pracownik zaprzeczał, jakoby zarzucane mu zdarzenia miały miejsce, jednak sądy rozpoznające sprawę w I i II instancji nie podzieliły jego stanowiska. Sąd Najwyższy odmówił natomiast przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.

Równocześnie ze sprawą pracowniczą przeciwko byłemu pracownikowi toczyła się sprawa karna, która zakończyła się prawomocnym wyrokiem uniewinniającym. Z tego względu Prokurator Generalny postanowił wnieść skargę nadzwyczajną, w której wskazał m.in. na brak możliwości uznania rozwiązania umowy o pracę za zasadne w świetle wyroku w sprawie karnej oraz na błąd proceduralny w postaci braku zawieszenia pracowniczego do czasu rozstrzygnięcia sprawy...