Niszczenie sprawiedliwości zapisane w kodeksie (2)

Do podważenia wyroku nie trzeba jego krytyki, lecz innych i lepszych argumentów.

Błędy ustrojowe polegają na lekkomyślnym dopuszczeniu do nieprzemyślanej redakcji przepisu, która wywołuje skutki wykraczające poza ramy materii kształtowanej normatywnie. Prawo do apelacji jest częścią systemu (ustroju) wymiaru sprawiedliwości.

Ustrojowe błędy w redakcji art. 368 k.p.c.

Redakcja art. 368 k.p.c. nie powinna prowadzić do ubocznych skutków ustrojowych, z pewnością nieprzewidywanych i niepożądanych przez ustawodawcę:

a) zwięzłe przedstawienie zarzutów – praktyka poszła w stronę zarzutów stawianych sądowi jako autorowi wyroku – co jest absurdalne, ale się przyjęło, choć nie powinno, z negatywnymi skutkami, które zostaną omówione dalej;

b) uzasadnienie zarzutów – błąd logiczny, celem apelacji ma być zmiana wyroku, a nie przeprowadzenie jego krytyki. Apelujący powinien więc skupić się na argumentach – dlaczego proponowany przez niego nowy i inny wyrok jest uzasadniony i konieczny. Szkoda czasu na dowodzenie, że zaskarżony wyrok ma wady. Bo może nie mieć wad, ale wymagać zmiany! Krytyka wyroku nie posłuży do wydania nowego, ponieważ nowy wyrok wymaga przesłanek wypełnienia go inną treścią niż wyrok zaskarżony. Potrzebne są więc przesłanki prowadzące do treści nowego wyroku zamiast treści kwestionujących zaskarżony wyrok. Te właśnie przesłanki powinny stanowić esencję apelacji i postępowania apelacyjnego. Są to argumenty pozytywne...