Określanie wartości początkowej środka trwałego (1)

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej u większości przedsiębiorców pojawiają się środki trwałe. Mogą one zostać kupione lub wzięte w leasing. Od sposobu w jaki przedsiębiorca wszedł w ich posiadanie może zależeć metoda ich wyceny.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 15 i 16 ustawy o rachunkowości, przez środki trwałe należy rozumieć rzeczowe aktywa trwałe o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności (wyznaczonym jego przydatnością gospodarczą, na którą wpływają takie czynniki, jak: liczba zmian, na których pracuje środek trwały; tempo postępu techniczno-ekonomicznego; wydajność środka trwałego mierzona liczbą godzin jego pracy lub liczbą wytworzonych produktów; ograniczenia prawne czasu używania środka trwałego; oczekiwana przy likwidacji cena sprzedaży netto istotnej pozostałości środka trwałego)dłuższym niż rok, kompletne, zdatne do użytku i przeznaczone na potrzeby jednostki (np. nieruchomości, w tym grunty, prawo użytkowania wieczystego gruntu, budowle i budynki, lokale będące odrębną własnością, a także maszyny, urządzenia, środki transportu oraz ulepszenia w obcych środkach trwałych). Z kolei, środki trwałe w budowie oznaczają zaliczane do aktywów trwałych – środki trwałe w okresie ich budowy, montażu lub ulepszenia.

Środkiem trwałym może być jedynie składnik aktywów, który przedsiębiorstwo zamierza wykorzystywać na własne potrzeby przez okres ekonomicznej użyteczności trwający dłużej niż rok. Składnik aktywów nabyty z zamiarem użytkowania na własne potrzeby przez okres krótszy, niż rok nie jest uznawany za środek trwały, pomimo że fizycznie jest on zdolny do działania dłużej niż rok (np....