Zakaz dodatkowej pracy

Sędzia nie może mieć innego miejsca pracy niż sąd, poza zatrudnieniem naukowo-dydaktycznym.

Sędziowie co do zasady nie mogą wykonywać dodatkowej pracy, z wyjątkiem zatrudnienia na stanowisku dydaktycznym, naukowo-dydaktycznym lub naukowym. Ponadto nie mogą podejmować innego zajęcia ani sposobu zarobkowania, które przeszkadzałoby w pełnieniu obowiązków sędziego, mogło osłabiać zaufanie do jego bezstronności lub przynieść ujmę godności urzędu sędziego.

Generalnie sędziego obowiązuje ustawowy zakaz podejmowania dodatkowej pracy. Inaczej mówiąc, sędzia nie może mieć innego miejsca pracy – oprócz zatrudnienia w sądzie – poza zatrudnieniem naukowo-dydaktycznym np. w szkole wyższej (publicznej lub prywatnej), placówce naukowej lub naukowo-badawczej.

Ustawodawca posłużył się tu pojęciem zatrudnienia, przez co należy rozumieć pracę nie tylko na podstawie stosunku pracy, umów cywilnoprawnych (np. umowy zlecenia lub umowy o świadczenie usług), ale także w ramach pełnienia służby. Zakazał też innych zajęć zarobkowych, które przeszkadzałyby sędziemu w realizacji jego obowiązków, mogłyby podać w wątpliwość jego bezstronność lub być niegodne dla urzędu sędziego.

Uzasadnienie tego zakazu jest dość oczywiste, niemniej warto przytoczyć tu tezę Trybunału Konstytucyjnego zawartą w uzasadnieniu wyroku z 6 marca 2007 r., SK 54/06 (OTK-A 2007, nr 3, poz. 23), gdzie podkreślono, że ograniczenia w podejmowaniu przez sędziów dodatkowego zatrudnienia oraz w wykonywaniu...