Przedmiot podatku od nieruchomości

Wprowadzenie do ustawy o podatkach i opłatach lokalnych definicji legalnych budynku i budowli oznacza jednoznacznie, że ustawodawca określił podatkowe definicje tych obiektów.

Dochody własne gmin wzrastają. Dla przykładu, jak podaje NIK: „Dochody własne wszystkich gmin w kraju w tym okresie wzrosły z 96,4 mld zł w 2017 r. do 121,7 mld zł w 2020 r.”. Pewien udział w tym mają również podatki i opłaty lokalne, których wzrost jest także odczuwalny, ale niestety brak ekwiwalentności tych danin jest dostrzegalny: np. droższa komunikacja miejska, coraz więcej utrudnień dla kierowców (parkowanie i zamknięte ulice), wyższe opłaty za wodę i ścieki itd.

Są jednak wątpliwości

Najbardziej powszechny w tym zakresie podatek od nieruchomości doczekał się wielu wypowiedzi w judykaturze, ale nadal w praktyce może budzić wątpliwości, w tym również zasadnicza regulacja, którą jest art. 2 ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. DzU z 2023 r., poz. 70, dalej u.p.o.l.), określająca przedmiotowy zakres podatku od nieruchomości. Zgodnie z ust. 1 tego artykułu opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają następujące nieruchomości lub obiekty budowlane: 1) grunty; 2) budynki lub ich części; 3) budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. W dalszych częściach art. 2 u.p.o.l. ustawodawca sformułował wyłączenia przedmiotowe od omawianego podatku.

W najnowszym orzecznictwie można zidentyfikować kilka najczęściej dostrzegalnych zagadnień związanych z tym podatkiem.

W przypadku przedmiotu...