WIBOR i jego stosowanie w umowach kredytu jest zgodne z prawem

źródło: Rzeczpospolita

Wskaźnik WIBOR nie jest ustalany ani „przy kawie”, ani tym bardziej w zaciszu bankowych gabinetów, tylko w ramach rygorystycznie określonych procedur.

W przestrzeni publicznej trwa ożywiona debata na temat wskaźnika WIBOR. Nie zawsze przytaczane są wszystkie fakty dotyczące tego wskaźnika. Często przemilczane są przepisy prawa, które regulują opracowywanie WIBOR-u. Warto zatem przedstawić, jak sprawy się mają w kontekście najczęściej przytaczanych nierzetelnych argumentów.

Celem ochrona konsumenta

Jako główny argument przeciwko wskaźnikowi WIBOR przytacza się, w sposób dość niejasny, prawodawstwo dotyczące ochrony konsumenta, z reguły przemilczając jednak fakt, że rozporządzenie o wskaźnikach referencyjnych (rozporządzenie BMR) zostało uchwalone przez ustawodawcę unijnego właśnie w celu ochrony konsumenta. Stanowi o tym wprost motyw 6 rozporządzenia BMR: „Aby zapewnić zatem prawidłowe funkcjonowanie rynku wewnętrznego i poprawić warunki jego funkcjonowania w odniesieniu do rynków finansowych oraz aby zapewnić wysoki poziom ochrony konsumentów i inwestorów, należy na poziomie Unii określić ramy regulacyjne dotyczące wskaźników referencyjnych”.

Rozporządzenie BMR ma zatem funkcję gwarancyjną zarówno wobec podmiotów rynkowych, jak i konsumentów. Art. 29 ust. 1 rozporządzenia BMR nakazuje podmiotom nadzorowanym stosowanie w umowach z konsumentami wyłącznie wskaźników referencyjnych opracowywanych przez licencjonowanego administratora i wpisanego do rejestru ESMA....