Wydatki na zakup uprawnień do emisji CO2 są kosztem pośrednim

Z uwagi na to, że celem nabywania uprawnień do emisji gazów cieplarnianych jest zarówno zapewnienie energii elektrycznej na potrzeby funkcjonowania spółki, jak również sprzedaż energii i dalsza odsprzedaż nieumorzonych uprawnień, nie jest możliwe bezpośrednie powiązanie poczynionych wydatków z żadnym skonkretyzowanym przychodem osiąganym przez spółkę.

Tak orzekł Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 18 kwietnia 2023 r. (II FSK 2533/20).

Spółka wchodząca w skład podatkowej grupy kapitałowej (PGK) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie m.in. wytwórstwa metali oraz produkcji energii cieplnej i elektrycznej. Produkowana energia jest wykorzystywana przede wszystkim w bieżącej działalności grupy, ale również sprzedawana. W związku z produkcją spółka jest zobowiązana do umarzania uprawnień do emisji gazów cieplarnianych.

Część uprawnień otrzymywana jest nieodpłatnie w ramach Krajowego Planu Rozdziału, a w pozostałym zakresie uprawnienia skupowane są z rynku. Spółka nabywa także uprawnienia z zamiarem ich dalszej odsprzedaży. Jako że dopiero po zakończeniu roku kalendarzowego jest możliwe określenie faktycznej ilości wyemitowanych gazów cieplarnianych, przeznaczenie zakupionych uprawnień może ulec zmianie.

Spółka wystąpiła z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej, której przedmiotem było potwierdzenie, że wydatki poniesione na nabycie uprawnień w celu...