Miasto, pejzaż, ciało

autor zdjęcia: Materiały prasowe Międzynarodowego Centrum Kultury w Krakowie

źródło: Rzeczpospolita

Jan Bułhak, „Zaułek Bernardyński”, 1912–1916

autor zdjęcia: Materiały prasowe Międzynarodowego Centrum Kultury w Krakowie

źródło: Rzeczpospolita

Romualdas Rakauskas, „Wilno” (z cyklu „Wilno w dni powszednie”), 1964 r.

autor zdjęcia: Materiały prasowe Międzynarodowego Centrum Kultury w Krakowie

źródło: Rzeczpospolita

Antanas Sutkus, „Maraton na ulicy Uniwersyteckiej”, 1959 r.

autor zdjęcia: Materiały prasowe Międzynarodowego Centrum Kultury w Krakowie

źródło: Rzeczpospolita

Antanas Sutkus, „Festiwal Piosenki. Dzień Tańca”, 1975 r.

W blisko 200-letnich dziejach fotografii litewskiej znajdujemy wiele zjawisk, procesów i postaci naprawdę intrygujących. Okres rozkwitu tej dziedziny sztuki wizualnej przypada jednak – paradoksalnie – na czasy zniewolenia Litwy przez Związek Radziecki.

Do 29 października w Galerii Międzynarodowego Centrum Kultury w Krakowie można obejrzeć wystawę „Litwa. Dwa stulecia fotografii”. Jest to pierwsza tak przekrojowa prezentacja fotografii litewskiej w Polsce, ukazująca i prace twórców litewskich, i historię tego medium na ziemiach litewskich. Ci natomiast, którzy odwiedzili w sierpniu stolicę Litwy, mieli okazję zapoznać się ze zorganizowaną w miejskim ratuszu ekspozycją „Vilnius ir jo gyventojai” („Wilno i jego mieszkańcy”).

Z tych dwóch wystaw to ta krakowska oferuje szerszą panoramę historyczną i tematyczną. W wymiarze historycznym, zgodnie z obietnicą sformułowaną przez dyrektor MCK Agatę Wąsowską-Pawlik we wstępie do towarzyszącej wydarzeniu publikacji (dodajmy: w pięknie wydanym albumie wszystkie teksty są po polsku oraz angielsku), dawała więc „całościowy przegląd litewskiej fotografii, a zarazem fotografii w samej Litwie, od fascynacji XIX-wiecznych arystokratów nowym wynalazkiem, przez piewców Wilna z pierwszej połowy XX wieku, a następnie wyjątkowość powojennej szkoły fotografii aż po artystów współczesnych”. Co jednak istotniejsze, zgromadzone fotografie przedstawiono w ujęciu raczej problemowym niż chronologicznym. Wybór takiego rozwiązania na wystawie adresowanej do polskich odbiorców miał walory niezaprzeczalne:...