Wolność komunikowania się

Ochrona konstytucyjna obejmuje nie tylko treść wiadomości, ale także wszystkie okoliczności procesu porozumiewania się.

Od wielu lat słyszymy o potrzebie uchwalenia ustawy o czynnościach operacyjno-rozpoznawczych, która kompleksowo i transparentnie wytyczyłaby granice niejawnej aktywności policji i służb specjalnych. Już w Sejmie V kadencji prowadzono prace nad takim aktem prawnym zakończone projektem ustawy z 7 lutego 2008 r. (druk sejmowy nr 353). Dorobek ten może stanowić cenną pomoc we wznowionych pracach (pojawiły się postulaty, aby dokument taki nazwać kodeksem pracy operacyjnej).

Niewątpliwie ustawa taka jest potrzebna zarówno obywatelom, którzy mają prawo znać instrumenty prawne skutecznej walki z przestępczością, jaki i samym organom ścigania, które zyskają jasne i przejrzyste podstawy stosowania metod i środków pracy operacyjnej. Zadaniem nowego aktu prawnego będzie zachowanie równowagi pomiędzy uprawnieniami organów ścigania a zabezpieczeniem gwarantowanych konstytucją praw obywatelskich.

Jednym z podstawowych praw przysługujących obywatelom jest wolność komunikowania się, którą chroni tajemnica komunikowania się. Ta wysoce ceniona wartość konstytucyjna jest szczególnie narażona na ingerencję w toku prowadzenia przez organy ścigania tzw. kontroli operacyjnej, potocznie rozumianej jako wszelkie formy podsłuchu. W demokratycznym państwie prawa ograniczenie tajemnicy komunikowania się może nastąpić tylko, gdy jest to konieczne i niezbędne do innych celów ważnych...