Potrącenie zajętej wierzytelności

Przez potrącenie, wierzyciel może zdecydować o wygaśnięciu zobowiązania względem dłużnika z jednoczesnym wygaszeniem własnej wierzytelności (w całości lub części). Potrącić można także wierzytelność, która została zajęta – ale nie zawsze.

Dzięki dokonanemu potrąceniu, wierzyciel unika konieczności uregulowania swojego zobowiązania pieniężnego i  trwania w stanie niepewności co do tego, czy i kiedy odzyska należne mu środki pieniężne od dłużnika. Jednocześnie, za sprawą potrącenia, natychmiast rozwiązuje problematyczną dla siebie kwestię zapłaty od kontrahenta – przez co usuwa potencjalną stratę (niezaspokojoną wierzytelność) ze swoich finansów.

Na czym polega potrącenie?

Instytucja potrącenia uregulowana jest w kodeksie cywilnym (art. 498 k.c. i n. ). Gdy zatem dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, każda z nich może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelności drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są między innymi pieniądze, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem państwowym. Potrącenia dokonywa się przez oświadczenie złożone drugiej stronie. Oświadczenie ma moc wsteczną od chwili, kiedy potrącenie stało się możliwe. Wskutek potrącenia obie wierzytelności umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej. Przesłankami skutecznego potrącenia są więc:

∑ wzajemność (posiadanie jednocześnie statusu wierzyciela i dłużnika wzajemnego);

∑ jednorodzajowość (świadczenia są tego samego rodzaju – np. pieniądze);

∑ zaskarżalność (wierzytelność potrącającego nadaje się do dochodzenia i egzekwowania);

∑...