Biznes i państwo: każdy na swoje miejsce

autor zdjęcia: mat. pras.

źródło: Rzeczpospolita

Mam nadzieję, że politykom starczy determinacji, by ograniczyć wpływy polityczne w gospodarce. Zwiększy to atrakcyjność naszego rynku kapitałowego.

W Polsce trwa debata o roli państwa jako właściciela. Liberałowie twierdzą, że gospodarkę rynkową można regulować normami prawnymi, a nie telefonami do prezesów, i chcą dokończyć prywatyzację. Etatyści uważają, że państwo musi być właścicielem, aby na przykład zapewniać usługi publiczne. Obie tezy są prawdziwe. Tylko obie trzeba wreszcie wprowadzić w życie.

Globalna konwergencja myślenia

USA chronią wolny rynek poprzez instytucje dbające o przestrzeganie prawa i surowo karzące za wykroczenia. Ustawa Glass-Steagall Act z 1933 r. oddzieliła m.in. banki klasyczne od inwestycyjnych jako instytucje finansowe o innym stopniu ryzyka. Ustawa Sarbanes-Oxley z 2002 r. po skandalu Enronu zabroniła audytorom świadczenia usług doradczych dla firm i wprowadziła ostre kary za niszczenie dokumentów finansowych. To właśnie stabilne i korygowane na podstawie doświadczenia prawo pozwoliło USA zbudować największy i najbardziej płynny rynek kapitałowy świata.

Europa początkowo opierała swe gospodarki na systemie bankowym bardziej niż rynkach kapitałowych i zaszła daleko w nacjonalizacji, ale w latach 70. XX wieku zrozumiała, że Skarb Państwa nie jest w stanie zapewnić im kapitału potrzebnego dla rozwoju w warunkach wolnego rynku.

„Srebra rodowe” sprywatyzowano, wprowadzając na giełdy papierów wartościowych. Dało to im dostęp do kapitału prywatnego, zwiększyło wartość i płynność krajowych...