Nie przyznaję racji, ale płacę

Warto czasem uiścić podatek wynikający z decyzji organu mimo wniesienia na nią skargi do WSA. Dzięki temu można uniknąć zajęcia rachunków bankowych i naliczania odsetek za zwłokę.

Przewidziana przez ustawodawcę ścieżka dochodzenia swoich racji przez podatnika, gdy organ podatkowy zarzuca mu nieprawidłowe rozliczenia podatkowe i określa je w nowej wysokości, jest wieloetapowa. Od składania wyjaśnień w toku kontroli podatkowej, prawa zgłaszania wniosków dowodowych w postępowaniu podatkowym, przez prawo do wniesienia odwołania od decyzji podatkowej, aż w końcu po prawo do wniesienia skargi do wojewódzkiego sądu administracyjnego i skargi kasacyjnej do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Często podatnicy mają przeświadczenie, że skoro nie wyczerpali jeszcze wszystkich przysługujących im środków odwoławczych, a rozstrzygnięcie sprawy nie jest prawomocne, to nie muszą płacić domiaru określonego przez organ. Zgodnie jednak z przepisami prawa podatkowego organy podatkowe mają prawo zaspokoić się z majątku podatnika przed wydaniem prawomocnego wyroku przez sąd administracyjny. Warto więc wiedzieć kiedy, mimo dalej trwającego sporu, korzystniejsze pod względem finansowym będzie zapłacenie podatku, by nie dopuścić do zwiększenia zobowiązania na rzecz Skarbu Państwa.

Ostateczna decyzja, prawomocny wyrok

Wyjaśnienie zarysowanego problemu wymaga odniesienia się do pojęcia ostateczności decyzji podatkowej oraz prawomocności wyroku sądu administracyjnego. Zgodnie z regulacją art. 128 ordynacji podatkowej decyzje, od których nie służy odwołanie...