Udostępnianie przestrzeni reklamowej nie jest usługą reklamową

Nabycie od kontrahentów, niemających na terytorium Polski siedziby lub zarządu, przestrzeni reklamowej na portalach internetowych w celu ich dalszej odsprzedaży nie podlega opodatkowaniu podatkiem u źródła, a w konsekwencji na spółce nie ciąży obowiązek pobrania i odprowadzenia tego podatku.

Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z 9 stycznia 2024 r. (I SA/Gl 118/23).

Spółka w ramach prowadzonej działalności nabywa przestrzeń reklamową na portalach internetowych od kontrahentów zagranicznych. Sama nie umieszcza na tej przestrzeni reklam, tylko odsprzedaje ją innym podmiotom. Transakcja obejmuje rejestrację przez zagranicznego kontrahenta na platformie spółki i zamieszczenie oferty emisji artykułu sponsorowanego. Jak podkreśliła spółka, nie ingeruje ona w zamieszczane treści oraz nie świadczy żadnych usług reklamowych.

Spółka zwróciła się do organu podatkowego z pytaniem dotyczącym opodatkowania podatkiem u źródła, wskazując że w jej ocenie, obowiązek pobrania i odprowadzenia podatku zgodnie z rt.. 26 ust. 1 i 3 ustawy o CIT nie powstanie. Jako argument wskazała, że usługi, które byłyby nabywane przez spółkę nie mieszczą się w katalogu usług wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a wyżej wymienionej ustawy, ani nie zaliczają się do usług o podobnym charakterze. Organ podatkowy nie zgodził się ze stanowiskiem spółki i stwierdził, że decydujące znaczenie ma tutaj definicja reklamy zawarta w słowniku języka polskiego. Ponadto,...