Błędy w programach opieki nad zwierzętami bezdomnymi

Każdy zapis w programie opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt musi wynikać z przepisu. W praktyce większość uchwał w sprawie przyjęcia programu dotknięta jest wadami, które mogą skutkować ich bezwzględną nieważnością– wyjaśnia dr Emil Kruk z Wydziału Prawa i Administracji UMCS w Lublinie.

Rada gminy każdego roku do 31 marca musi przyjąć (w formie uchwały) program opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt, do czego jest zobowiązana na podst. art. 11a ustawy o ochronie zwierząt (dalej: u.o.z.). Jakie uchybienia zdarzają się przy tworzeniu takich programów i jakie są ich konsekwencje?

Program powinien zostać przygotowany zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. Akty podustawowe mogą być wydawane jedynie na podstawie wyraźnego upoważnienia ustawowego i w granicach w nim określonych. Zatem każdy zapis w programie musi wynikać z przepisu. Jednak w praktyce większość uchwał w sprawie przyjęcia programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt dotknięta jest rozmaitymi wadami, które mogą skutkować ich bezwzględną nieważnością. Najczęściej spotykane uchybienia to pominięcie obligatoryjnego elementu programu (określonego w art. 11a ust. 2 u.o.z.) lub też ograniczenie treści programów do obligatoryjnych elementów, powtarzanie w treści programów przepisów ustawy, co jest niezgodne z zasadami techniki prawodawczej, czy też modyfikacja definicji ustawowych. Zdarza się również, że w programach zamieszczane są postanowienia niezgodne z przepisami prawa, jak np. obciążenie właścicieli zwierząt kosztami odławiania zwierząt. Błędem jest również brak wskazania adresu podmiotu odpowiedzialnego za...